Doğa, bütün canlıların ortak yaşam alanı. Git gide ondan uzaklaşıyoruz. Özellikle çocuklar ve genç kuşakların doğa ile bağları her geçen gün daha da zayıflamaktadır. Yapılan bir çok bilimsel araştırmada zihinsel, fiziksel ve ruhsal sağlığımız ile doğayla olan ilişkilerimiz arasında doğrudan bir bağ kuruluyor. Doğadan uzaklaşmamızla doğru oranda artış gösteren birçok fiziksel ve ruhsal hastalıklardan da aynı araştırmalar bahsetmektedir.

Okul dönemi, kısır bir döngü içerisinde yaşayan, yaz aylarında da çok fazla seçeneği olmayan veya çok fazla seçenek sunulmayan çocuklar, televizyon ve bilgisayara esir olmakta, bunun sonucu olarak sağlık açısından olumsuzluklarla karşılaşmakta, çalışma disiplini ve azmini yitirmektedir. Daha da kötüsü bağımlılık düzeyine gelen televizyon ve bilgisayar, okulların açılmasıyla birlikte, öğrencinin düzene alışma sürecide geciktirmektedir.

Çocuklar şehir ortamında bir çok şeyden uzak olarak yaşamaktadır. Doğanın bir parçası olan insan, gitgide doğadan ve sosyal hayattan  uzaklaşmaktadır. Oysa ki bilimin ve sanatın tarihsel gelişimine ve günümüzdeki bilime ve sanata baktığımızda, bilim insanlarının ve sanatçıların yegane esin kaynağı doğadır.

            Okul-Dershane-Kurs ve diğer bir çok aktivite katılmak zorunda olan çocuklarımız bina yığınları arasında sıkışıp kalmakta, koşuşturma içerisinde çoğu şeyin farkında olmadan büyümektedirler. Anne ve babalar, çocuklarına daha güvenli bir ortam sunmak ve bu koşuşturma içerisinde çocuğun ders çalışmaya daha fazla zaman ayırabilmesi için, çocukların bir çok sorumluluğunu da kendileri yapmaktadırlar.

            Tüm bu etkenler, sinekten böcekten korkan, araç gereç kullanamayan, vücutları ve kasları gelişmemiş, bireysel yaşamaya alışmış, bencil, adalet ve acıma duygusundan yoksun, anti sosyal bireylerin yetişmesini sağlamaktadır.  Bunun sonucu olarak hayata atıldığı zaman ayakları üzerinde duramayan, mücadele etme özelliği gelişmemiş, problemlerle baş edemeyen, birlikte çalışabilme becerisine sahip olmayan bireyler yetişmektedir.  Dolayısıyla okullarda başarılı ama hayatta başarısız bireyler ortaya çıkmaktadır.

            İnsan ve doğa birbirinden ayrılmaz bir bütündür. Doğadan uzaklaşan insanlarda farklı hastalıklar, psikolojik ve sosyalojik problemler ortaya çıktığı bilimsel çalışmalarda da ortaya konulmaktadır. Dikkat eksikliği, Hiperaktivite bozukluğu, otizm, fiziksel gelişim bozuklukları gibi birçok hastalığın, insanın doğadan uzaklaşması arasında ilişki olduğu saptanmaktadır.

            Şimdiye kadar yapmış olduğumuz kamplarda, öğrencilerde özellikle, kişisel bakım becerileri, psikomotor beceriler, gözlem yapma becerileri,  varsayımlarda bulunabilme gibi çok önemli becerilerinin yeterince gelişmediği gözlemlenmiştir. Bilgisel anlamda üst düzey donatılara sahip olan öğrencilerin beceri düzeylerinin düşük olması dengesiz bir gelişimin ürünüdür.

            Bilgisel kazanımların değerliliği her geçen gün azalmaktadır. Temel nedeni de bilginin çok kısa sürede yenilenmesi ve bilginin kütlesel olarak artmasıdır. Kazanılan bilgiler çok ısa sürede geçerliliğini yitirmektedir. Esas olan bilgi birikimine sahip olma değil, bilgiye ulaşabilme becerisine sahip olmadır. Çok yönlü becerilere sahip olan birey hayata daha kolay tutunabilecektir. Becerilerin, fiziksel gelişimle paralel ilerlemesi de önemlidir.

            Yurt dışında da bir çok örnekleri olan yaz okulları, kamplarının açılma nedeni de şehir yaşamının ve aile hayatının vermiş olduğu olumsuzlukları tolere etmektir. Ülkemizde farklı uygulamalar olmakla birlikte, kalıcı ve sürekli hizmet veren kamp merkezi ilk olarak Trabzon’da faaliyete geçmiştir.

Kamp Merkezimize desteklerinden dolayı, Trabzon Valisi Dr. Recep KIZILCIK, Milletvekilimiz Faruk Nafiz ÖZAK, İl Milli Eğitim Müdürlüğü, Akçaabat Kaymakamlığı, Akçaabat Milli Eğitim Müdürlüğü, Ticaret Sanayi Odası Başkanlığı, Trabzon Defterdarlığı, Danışma Kurulu üyemiz Yusuf ŞENTÜRK’e, velilerimize, BİLSEM Aile Birliğine, teşekkür ederim.

Mehmet Faik KAYAGİL

Bilim ve Sanat Merkezi Müdürü